Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

   Την Πέμπτη μπαίνει ο Μάιος ,ο Τριανταφυλλιάς,ο Κερασάρης ,ο Λούλουδος,ο Πράσινος  , ο τελευταίος μήνας της  άνοιξης.Θα κάνει παρέλαση με άρμα στολισμένο με  όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου που θα πάρει από τα αγριολούλουδα της εξοχής.Θα τρέξουμε να γιορτάσουμε μαζί του,να τον δούμε , να τον αγγίξουμε, να μεθύσουμε από τα αρρώματά του.Καιρός να φορέσουμε  τα μαγιάτικά μας.




    
    Τα στεφάνια είναι η αδυναμία μου.Διαλέγω φρέσκα κλαδιά από κληματαριές την άνοιξη και το καλοκαίρι που είναι εύκαμπτα  και τα σχηματίζω πλέκοντας πλεξούδες και τυλίγοντάς τα.Τα αφήνω να ξεραθούν και είναι έτοιμα για στόλισμα με γιρλάντες  που θα βρούμε έτοιμες ή στολίδια που θα φτιάξουμε μόνοι μας.Ένα πολύ εύκολο και ωραίο λουλούδι είναι αυτό που βρήκα  εδώ.Εγώ έκανα το ίδιο σχέδιο με μια μικρή παραλλαγή.Σχεδίασα σε τσόχα τη σπείρα με καμπύλες και την έκοψα.


Το αποτέλεσμα ;Σαν αληθινό τριαντάφυλλο.Υπερβάλλω;
   Συμφωνώ πως τα αληθινά είναι τα καλύτερα ,αλλά εγώ προτιμώ να τα θαυμάζω και να τα απολαμβάνω στη φυσική τους κατάσταση.Δηλαδή έξω στη φύση.Έτσι έκανα τα λουλουδάκια μου , στόλισα το σαλόνι μου και είμαι έτοιμη να καλώς ορίσω το Μάιο.
Ε!Για να μη χαλάσουμε και τις συνήθειές μας θα τραγουδήσουμε το

 Λουλούδια ας διαλέξουμε 
και ρόδα και κρίνα
και ελάτε να πλέξουμε 
στεφάνια με κείνα
στο Μάη που σήμερα
 γιορτάζει στη γη.

Εντάξει ...τραγουδώντας  θα φτιάξουμε και ένα  φυσικό στεφάνι αλλά ως εκεί.
Να περάσετε όμορφα αγαπημένοι.Καλό μήνα !!!

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

ΣΤΗΝ KOYZINA

    Η σχέση μου με την κουζίνα ; Ούτε άσπρο ,ούτε μαύρο.Η πρώτη μου επαφή θυμάμαι ήταν ένα καλοκαίρι ,ήμουνα δεν ήμουνα 12 χρονών ,ήθελα να μαγειρέψω κριθαράκι για να κάνω έκπληξη στη μαμά μου όταν θα γυρνούσε από τη δουλειά.Στο σημείο της συνταγής που έλεγε "βάζουμε το λάδι να καεί και σοτάρουμε το κρεμμύδι" εγώ έβαλα το λάδι να καεί και περίμενα να καεί τόσο , ώσπου πήρε φωτιά η κατσαρόλα και για καλή μου τύχη δεν πήρε φωτιά το σπίτι.Το αποτέλεσμα  δεν ήταν φλαμπέ κριθαράκι αλλά εγκαύματα β΄βαθμού στο πρόσωπο ,στα χέρια ,στα πόδια στην προσπάθειά μου να βγάλω έξω την φλεγόμενη κατσαρόλα.Πολύ επεισοδιακή  η πρώτη μου απόπειρα γι΄ αυτό και τη θυμάμαι αν και έχουν περάσει τόοοοσα χρόνια.
   Αργότερα ως φοιτήτρια και για  λόγους επιβίωσης  εξασκήθηκα  στα μακαρόνια σε διάφορες παραλλαγές, στα αυγά ,στις πατάτες  άντε και καμιά σούπα.Εκεί που έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου ήταν όταν έγινα μαμά.Καθημερινό μαγείρεμα με αγνά και υγιεινά υλικά.Αυτό μου χαλούσε κάθε πρόθεση  για δημιουργικότητα  και φαντασία.Για να μην πέσω στη ρουτίνα της καθημερινότητας από πολύ νωρίς εφάρμοσα τον εβδομαδιαίο προγραμματισμό .Το μενού βασισμένο στις αρχές της μεσογειακής  διατροφής με βόλεψε μια χαρά . Δυο φορές όσπρια, λαδερά ,δυο φορές ψάρια,μια ζυμαρικά ,μια κοτόπουλο και την Κυριακή στη μανούλα. Έτσι δε χρειάζεται κάθε μέρα να αναρωτιέμαι "τι θα φάμε σήμερα;"Βέβαια έχω και τα τυχερά μου.Στο εισαγόμενο φαγητό  από τη μαμά λέω πάντα ναι!
   Και έτσι κυλάει  ο χρόνος και  εγώ έχω την πολυτέλεια να  αυτοσχεδιάζω στην κουζίνα όποτε θέλω και όποτε  έχω έμπνευση.Όπως μια μέρα σαν και αυτή .Σήμερα λοιπόν το μενού περιλαμβάνει μαγειρίτσα με μανιτάρια.Ομολογώ πολύ νόστιμη  για τα δικά μου γούστα γι΄αυτό και θα τη μοιραστώ μαζί σας.
   Χρησιμοποίησα τεσσάρων ειδών μανιτάρια (πλευρώτους ,brown,τα κλασικά άσπρα,portobello).
   2 ματσάκια φρέσκα κρεμμυδάκια
   1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
   2 πράσα 
   1 ματσάκι άνηθο
   1 μαρούλι
   μισό ποτήρι λευκό κρασί
   χυμό ενός πορτοκαλιού
   αλάτι ,πιπέρι
   ελαιόλαδο
   αυγά και λεμόνια για το αυγολέμονο
Αφού καθάρισα τα μανιτάρια τα έκοψα κυβάκια  και τα έριξα στην κατσαρόλα σε καυτό λάδι.Αφού έβγαλαν τα υγρά τους ,έριξα τα κρεμυδάκια με τα πράσα ψιλοκομμένα  και το κρεμμύδι πολτοποιημένο.Τα άφησα 10-15 λεπτά με ανοιχτό καπάκι.Έσβησα με το κρασί,χυμό, αλάτι, πιπέρι.Συμπλήρωσα βραστό νερό περίπου 2 λίτρα. Τέλος έριξα ψιλοκομμένα το μαρούλι με τον άνηθο.Ολοκλήρωσα με αυγολέμονο και έτοιμη  η μαγειρίτσα.
   Περάστε από το σπίτι να δοκιμάσετε!



  

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Η ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ

  Η ώρα δείχνει 8:09 το πρωί.Στο σπίτι επικρατεί ησυχία ακόμα.Σηκώνομαι. Πρώτη κίνηση να δω τι καιρό έχει.Μια ελαφριά μουντάδα από δυτικά αλλά από ανατολικά ο ήλιος έχει βάλει τα δυνατά του.Σκάω ένα χαμόγελο , αυτή είναι η στιγμή   μου.Νερό στο βραστήρα για ένα αρρωματικό τσάι.Μουσική αγαπημένη στο ένα το αυτί-το άλλο ελεύθερο να ακούει ήχους της φύσης.Με μπιτζάμες ,ζακέτα και μπουφάν ,παντόφλες και γυαλί ηλίου αράζω στο μπαλκόνι .Χουχουλιάζω τα χέρια στο αχνιστό φυλτζάνι .Αυτή είναι η στιγμή μου !
  Η φωτείνια έχει ανθίσει και κάθε λογής ζουζούνι έχει πιάσει από ώρα δουλειά στα άνθη της.Δεν έχουν αργίες τα έντομα,ούτε και τα πουλιά .Μια ηρεμία γύρω μου με περικυκλώνει προστατευτικά. Έτσι δε με αγγίζουν ούτε τα αυτοκίνητα που περνούν ούτε η άσχημη διάθεση  κανενός.Όλα συνωμοτούν υπέρ μου.Αυτή η στιγμή είναι δική μου!
   Αδειάζω το μυαλό από σκέψεις της καθημερινότητας για να φορτίσω την μπαταρία.Μόνο να απολαμβάνω  την ησυχία , το τοπίο, τη μοναξιά μου,μακριά από κακές ειδήσεις  ,δυσάρεστες προγνώσεις,φωνές, εσωτερικές διαμάχες και διαφωνίες.Μακριά από ευθύνες ,καθηκοντολόγια,  πρέπει και δουλειές ρουτίνας .Είμαι εδώ σε μια γωνιά του πλανήτη.Υπάρχω αυτή τη μοναδική μου στιγμή μόνο για μένα .Τη νιώθω με όλες μου τις αισθήσεις μόνο για μένα .Αυτό είναι ομορφιά,πληρότητα,ευτυχία, αισιοδοξία...Είμαι πολύ τυχερή που έχω αυτή τη στιγμή.Λίγο πριν αναλάβω το ρόλο της μαμάς ,της μαγείρισσας ,της νοικοκυράς ,της δασκάλας ,της μαθήτριας ,της νοσοκόμας,της ...της...
   Αδράξτε λοιπόν  και εσείς τη δική σας στιγμή για ένα καλό ξεκίνημα .
  Καλή σας μέρα φίλοι μου!
  Καλή και ευλογημένη !

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

ΜΕΓΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ

    Με χειμωνιάτικο καιρό μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει.Ο ουρανός βαρύς πλακώνει την ψυχή μου και οι σκέψεις μου  θολώνουν το μυαλό μου.Δεν είμαι  εγώ για να κάθομαι. Πρέπει πάντα κάτι να΄χω να κάνω γιατί αλλιώς μου ΄ρχονται τα πάνω κάτω.Ένα ζεστό αρρωματικό τσάι έιναι ότι πρέπει για αρχή.Για να δούμε λοιπόν πώς πέρασαν οι μέρες  μέχρι τώρα  μες στη νεροποντή και μες την μπόρα.Χα !Μου βγήκε με ομοιακαταληξία. Πλάκα έχει.
    Μεγάλη Τετάρτη και σύμφωνα με το έθιμο ζύμωσα τσουρέκια.Πιο πολύ ήθελα να μυρίσει το σπίτι γι΄αυτό έκανα μισή δόση.Αράδιασα λοιπόν στον πάγκο όλα τα υλικά μου από μια συνταγή που βρήκα πέρυσι στο διαδίκτύο .Σήκωσα τα μανίκια και ξεκίνησα. 
   Έκανα δυο πλεξούδες με έξι κορδόνια όπως τις είδα εδώ, και 12 μικρά ατομικά τσουρεκάκια .Τη Μεγάλη Πέμπτη  δεν είχε μείνει ψίχουλο.Τι να πω;Να είναι καλά και εγώ εδώ τσουρέκια να ζυμώνω.
   Μεγάλη Πέμπτη και πάντα σύμφωνα με το έθιμο έβαψα και έπαιξα ζωγραφίζοντας τα αυγουλάκια μου.Δικά μας αυγά κατευθείαν από το κοτέτσι μας.Βάφω πάντα αυγά με κρεμμυδόφυλλα.Μερικά τα  τυλίγω με φύλλα από τον κήπο  και μου βγαίνουν  πιο όμορφα.Κάποια τα βράζω σκέτα και τα ζωγραφίζω μετά.Έβρασα  καμιά σαρανταριά, βγάλε τις παράπλευρες απώλειες, τα στόλισα στο σαλόνι μου, αλλά σκέφτομαι πού να τα κρύψω μέχρι το βράδυ της Ανάστασης για να μη μου τα ξεκάνουνε;
  Τα παιδάκια μου πάνω στην ανάπτυξη, με όρεξη, πολύ όρεξη, είναι τα καμάρια μου , τα ωραιότερα στολίδια μου ,τα μαργαριτάρια μου που με σκάνε αρκετές φορές ,με βγάζουνε από τα ρούχα μου άλλες τόσες,αλλά τα αγαπώ και τα  λατρεύω και προσεύχομαι να είναι πάντα καλά και χαρούμενα  τα σκουπιδοσκασμένα, σκουπιδόπαιδα! 
      Ζωγράφισα ένα αυγό Στρουθοκαμήλου όπως είχα υποσχεθεί για τη θεία Δέσποινα ,αν και το άργησα λίγο ...ελπίζω να με συγχωρέσει για την καθυστέρηση.Και έκανα στα γρήγορα ένα κερί για τη νονά μας .
   Μεγάλη Παρασκευή οι δουλειές δεν έχουν τέλος όπως και αυτή η υγρασία που δε λέει να σταματήσει.Το βράδυ πήγαμε με τα κορίτσια στην περιφορά του Επιταφίου της Αγίας Τριάδας ευτυχώς χωρίς βροχή για να ψάλλουν τα εγκώμια.
  Μεγάλο Σάββατο στο χωριό όπου έχουμε παρκάρει το μικρό μας για να είμαστε μαζί με τη γιαγιά και το θείο.Ο αδερφός μου με τους φίλους του από τη Λέσχη τους   φέραν το Άγιο Φως από το αεροδρόμιο  της Χρυσούπολης.Η ώρα έλεγε 22:35.Αφού πήραν την ευλογία από τον Ιερέα ξεκίνησε η  λειτουργία και εκεί στις 12 σήμανε η Ανάσταση.

12 παρά 10 το αδιαχώρητο στον περίγυρο της εκκλησίας αγκαλιές, φιλιά," Χριστός Ανέστη" ,λαμπάδες που στάζουν ,μαλλιά που τσουρουφλίζονται,αυγά  που τσουγκρίζουν,πυροτεχνήματα που σκάνε ,12 και 10 η εκκλησία άδεια.Σταθερές αξίες!Όπως και η μαγειρίτσα που περιμένει σπίτι...Να δώσουμε το Άγιο Φως στη γιαγιά που περιμένει,να κάνουμε την επίσκεψη στο κοιμητήριο...μας περιμένει;Να ντοπαριστούμε  με  τριγλυκερίδια και χοληστερίνη. 
   Πού είναι το μήνυμα της Ανάστασης ;


                    Η αγάπη,η χαρά ,η ελπίδα,η πίστη;
Φίλοι της καρδιάς Χρόνια πολλά!
Χριστός Ανέστη!

















Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

    Τι και αν τα δέντρα και οι θάμνοι φυλλοβόλοι και μη ρίχνουν τα φύλλα και λερώνουν την αυλή;Τι και αν στα πιο απίθανα σημεία της ανάμεσα σε σχισμές και αρμούς φυτρώνουν αγριόχορτα;Τι και αν ο κήπος απαιτεί χρόνο και κόπο και φροντίδα;Τι και αν το γρασίδι θέλει τακτικό κούρεμα,  πότισμα, καθάρισμα;
   
Τι και αν σήμερα έπιασα να τα κάνω όλα αυτά για να προλάβω την κακοκαιρία της  Μεγάλης Τετάρτης;Τι και αν είμαι στο κρεβάτι αποτελειωμένη ,με συνάχι, μπούκωμα και πονόλαιμο;Αυτό που με αποζημιώνει είναι η ομορφιά της φύσης  που μπορώ να απολαμβάνω στο σπίτι μου και η ικανοποίηση ότι έχω βάλει το λιθαράκι μου στη διαμόρφωσή της.
    Όποιο και αν είναι το τίμημα, στην αυλή με κήπο λέω ΝΑΙ!Λατρεύω να περνάω κάτω από αυτό το φυσικό τούνελ από "φωτείνια".Δεν μπορώ να σταματήσω  να καμαρώνω αυτήν την εποχή τη "σπειραία"που στέκει φορτωμένη με τα λευκά της λουλούδια
   .Με το ίδιο χρώμα αλλά σε άλλη σύνθεση είναι το "βιβούρνο το χιονόσφαιρο" .
    Αφού σταμάτησα -όχι γιατί τελείωσα αλλά γιατί κουράστηκα -έκατσα να ρεμβάσω.Αν ήμουν σκύλος θα ξάπλωνα πάνω στην πρασινάδα.....Αν ήμουν  έλατο θα μεγάλωνα αργά αργά....Αν ήμουν πουλάκι θα τα έβλεπα όλα αυτά από ψηλά....
   Εντάξει δεν παραπονιέμαι είμαι η Μαρία και ..."κοίτα χέρια ,κοίτα πόδια, κοίτα χάρη και ομορφιά".Αυτή τη στιγμή θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν υπήρχε πληντύριο για αθρώπους.Για ρούχα βγάλανε ,για πιάτα...για αυτοκίνητα...Ε!Τι είναι να κάνουνε και ένα για ανθρώπους ;Να μπαίνεις και να βγαίνεις έτοιμος.Άντε Μαρία σήκω ,φτάνει. Ξεκίνησα το πρωί και ο ήλιος άρχισε να γέρνει προς τη δύση.
   Έτσι πέρασε και η Μεγάλη Τρίτη...Πέρασε  είπα;Όχι γιατί μέσα με περίμεναν άλλα.Αχ μανούλες αχ!Τους βρήκα όλους μπροστά σε οθόνες .Αχ!Να μη μιλήσω;Δεν ξέρω τι και πώς σκέφτονται αυτά τα παιδιά.Καλύτερα να σκάβω έξω παρά να έρχομαι αντιμέτωπη με δυο έφηβες.
   Μα ξέχασα να σας πω το καλύτερο.Τι βρήκα εκεί έξω ανάμεσα στο δίχρωμο κυπαρίσσι;Δε θα το πιστέψετε.Σοκολατένια αβγά!Τελικά μας ήρθε και φέτος ο Πασχαλινός  κούνελος.

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

  Φτάσαμε μια βδομάδα πριν το Πάσχα.Τα σχολεία θα είναι κλειστά για δύο βδομάδες ανάσα  για τις μανούλες που" διαβάζουν" με  τα παιδιά τους.
     Μαζί με τα έθιμα και τις παραδόσεις που τηρούμε για αυτές τις μέρες και μου αρέσουν πολύ , με κατατρέχει και η μανία καθαριότητας που μάλλον τη κληρονόμησα  από τη μαμά μου.Έτσι λοιπόν σήμερα τέλειωσα με το σπίτι και στόλισα τα πασχαλινά μου.Κρέμασα τα αυγά μου στα κλαδιά,κάθησα τα κουνελάκια μου πάνω στο τζάκι μαζί με την κυρά Σαρακοστή (φτιαγμένη από αλεύρι και νερό).
  'Εβγαλα την κλώσσα μου σε σεργιάνι μαζί με τα κοτοπουλάκια της και τα αυγουλάκια της.Πρώτο τραπέζι τα αυγά στρουθοκαμήλου στο σαλόνι και ο κούνελος στο καλάθι περιμένει τη Μεγάλη Πέμπτη να γεμίσει με αυτά που θα βάψω με τα  κρεμμυδόφυλλα. 
   
  Ωραία τα τακτοποίησα, κάθομαι και τα καμαρώνω μόνη μου.Όλοι οι υπόλοιποι στο σπίτι περνούν αδιάφοροι.Μεγαλώνουν γρήγορα τα παιδιά και αφήνουν πίσω τους τον αυθορμητισμό,τον πηγαίο ενθουσιασμό για απλά πράγματα, τη δημιουργική τους φαντασία.Πολύ με λυπεί αυτό...Κάνω λοιπόν αυτό που μπορώ καλύτερα  .Αφού έχω την τύχη να συναναστρέφομαι με παιδιά ηλικίας μέχρι 6 ετών, μένω για πάντα παιδί και επιμένω  να τους υπενθυμίζω πως τα ωραία πράγματα βρίσκονται στα μικρά και  καθημερινά.
   Τώρα περιμένω να μου κάνει ο καιρός χαρούλες να βγω σαν τα σαλιγκάρια για τις  εξωτερικές δουλειές.Και πού ξέρεις μπορεί να βρω σοκολατένια αυγά από τον πασχαλινό κούνελο!!!!




    

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΑΣ

  Το παλικάρι μας γύρισε από την Καβάλα με πέντε μετάλλια και καμαρώνουμε.Τρία χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο.
Από τους αγώνες κολύμβησης στην Καβάλα junior Απρίλιος 2014.

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

   Σήμερα θα σας πάω μια εκδρομή  όχι μακριά ...για την ακρίβεια εδώ λίγο πιο έξω από τη Δράμα.Σε ένα πανέμορφο  μέρος που  από την είσοδό του  μοιάζει σαν να μπαίνεις στις σελίδες ενός παραμυθιού(μάλλον της ωραίας κοιμωμένης).Δεν μιλάω για ένα  μέρος φανταστικό  που βγάζω από το μυαλό μου αλλά για ένα μέρος πραγματικό αν και  ίσως ξεχασμένο ή  παρατημένο αφού και εγώ σχεδών πρόσφατα το ανακάλυψα αν και πολύ δίπλα στο σπίτι μου.Προτείνω να ρθείτε για περίπατο έτσι ώστε να σας δωθεί η ευκαιρία να απολαύσετε με όλες σας τις αισθήσεις αυτό το μαγευτικό τοπίο. Ξεκινάμε λοιπόν ...Βγαίνοντας από την πόλη μας στα φανάρια του Αίμου στρίβουμε αριστερά .Ανεβαίνουμε και στα " σταφύλια της άνοιξης "τη γλυτσίνια -για τις υπόλοιπες εποχές συμβουλευτείτε την πινακίδα-πάμε δεξιά.
 
Αυτό το φιδωτό δρομάκι είναι το μέσο που σε μεταφέρει από τον πραγματικό στον εξωπραγματικό κόσμο και ακόμα δεν έχουν πρασινίσει  τα δέντρα που με τα κλαδιά τους σχηματίζουν ένα φυσικό τούνελ και όσο προχωράς τόσο αφήνεις πίσω σου το κακόγουστο γκρίζο και τον ενοχλητικό  θόρυβο....

Να ΄μαστε λοιπόν μπροστά στην κεντρική είσοδο του παραμυθιού.Πέρα ανοίγετε ο κήπος ,ένας μικρός  παράδεισος θάμνοι ,δέντρα,  λουλούδια που συντηρούνται με πολύ κόπο από το φύλακα της περιοχής.Καθώς προχωράμε μέσα σ΄αυτήν την ομορφιά δεν μπορώ παρά να σχηματίζω στο μυαλό μου σενάρια "επιστημονικής φαντασίας";Θα μπορούσες να το πεις και έτσι.Ωραία!!!Πώς θα ήταν ΑΝ-ΑΝ-ΑΝ  γινόταν μερικές ανθρώπινες παρεμβάσεις φροντίδας και επιμέλειας αυτού του τοπίου.


Βέβαια από τα παραμύθια δε λείπουν κάστρα  με τρομερές μάγισσες ....Γιατί όχι θα μπορούσε να είναι ένα πολύ ωραίο παλάτι όπου η  Σταχτομπούτα έχασε το γοβάκι της το βράδυ του χορού, ή της Χιονάτης που έγινε από την κακιά μητριά της υπηρέτρια μέσα σε ένα βράδυ ,όταν έμαθε από το μαγικό καθρέφτη της ότι υπάρχει κάποια άλλη πιο όμορφη από αυτήν.







   Και από εδώ και πέρα η φαντασία μου δεν μπορεί παρά να καλπάσει.Βλέπω ένα  μουσείο ....μουσείο καπνού με εκθέματα από όλα τα στάδια επεξεργασίας του , επισκέψιμο από τα σχολειά μας.













  Μπορεί να είναι σχολείο αλλά τι λέω ;Αυτά τα συγχωνεύουνε  τώρα...Τότε μπορεί στεγαστούν πολιτιστικοί  σύλλογοι. Αυτό είναι ένα ωραίο  τριώροφο κτίριο με υπόγειο και ξύλινη σοφίτα, σε καλή ακόμα κατάσταση .Θα μπορούσε να γίνει ένα θεατρικό στέκι αφού κάτι τέτοιο λείπει από την πόλη μας.
Πιο κάτω και άλλα  ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κτίρια μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο.Θαυμάστε !!!

 


 Αυτή την ομορφιά πόσοι από εμάς Δραμινοί συμπολίτες  τη γνωρίζουμε; Ξέρουμε πως αν δε κάνει κάτι η τοπική ηγεσία για να επιβραδύνει τη φθορά του χρόνου όλη αυτή η ομορφιά κινδυνεύει ανεπανόρθωτα να καταστραφεί;Και αν εγώ έχω μεγάλη φαντασία και  μπορεί να το παράκανα -ίσως φταίνε τα  πολλά παραμύθια που διαβάζω-ρίξτε μια ματιά και...φτιάξτε το δικό σας παραμύθι.
Έτσι κι αλλιώς για τον καθένα μας ισχύει το ....
"Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει"
Ισχύει;
Καλό βράδυ αγαπημένοι!!!