Είναι κάποιες στιγμές που δε θέλεις να πεις,να κάνεις ή και να σκεφτείς τίποτα.Συμβαίνουν στη ζωή σου γεγονότα που  αρνείσαι να πιστέψεις.Που λες δεν μπορεί κάποιο λάθος έχει γίνει.Παγώνεις γιατί είναι πληροφορίες που δεν χωράνε στο μυαλό σου.
  Αν κλείσω τα μάτια μήπως δε βλέπω;Αν κλείσω τα αυτιά μήπως δεν ακούω;Αν κατεβάσω τα ρολά της σκέψης μου μήπως δεν έχει συμβεί;Πώς μπορεί και συνεχίζει να χτυπά η καρδιά αν και υποφέρει;Πώς αντέχει;
 Τι μπορώ να κάνω;Πώς να σταθώ;Πώς να συμπαρασταθώ;
  Δεν υπάρχει παρηγοριά...μόνο κενό...
..............................................................
Είμαι απλώς εδώ.Να ακούσω αν θέλεις να μιλήσεις.....
να σιωπήσω αν δε θες να μιλήσεις....να κλάψω μαζί σου αν θέλεις...να τα σπάσουμε όλα αν αυτό σε βοηθήσει...Είμαι εδώ ...αν δε με θέλεις μπορώ να εξαφανιστώ...αλλά δε μπορώ να σε αφήσω να χαθείς.Γιατί πρέπει να συνεχίσεις.Όσο και αν αυτό πονάει, πρέπει να συνεχίσεις.Τίποτα δε θα΄ναι το ίδιο...μα δεν πρέπει να χαθείς...
  Είμαι εδώ...Είμαστε εδώ...