Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

ΑΞΙΑ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ

   Στα Χριστούγεννα που φαντάζομαι φοράω κομψά ρούχα, ψηλοτάκουνες γόβες , μαλλί , νύχια , μακιγιάζ όλα στην τρίχα.Ξεκούραστη υποδέχομαι τους καλεσμένους με χαμόγελα και τρελά κέφια.Το σπίτι αστράφτει ,τα φωτάκια αναβοσβήνουν και το τραπέζι ξεχειλίζει από χριστουγεννιάτικα εδέσματα  φτιαγμένα από τα χεράκια μου.

  Στα πραγματικά μου  Χριστούγεννα μελαγχολία είναι το συναίσθημα που με στολίζει.Κουρασμένη κάθομαι στο υπερφορτωμένο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι . Με νοσταλγία αναπολώ άλλες χρονιές...Καρέκλα αδειανή,
  καρέκλα λειψή κενά που το πολύ φαγοπότι δεν καλύπτουν.

  Στα Χριστούγεννα που αρπάζω από το σκουφί του Άη Βασίλη με το λάσο μου και τραβάω κοντά μου σε απόσταση αναπνοής, είμαι με φόρμες και κάλτσες χοντρές .Δίπλα το τζάκι καίει, τα κεριά μου ανάβουν, πού και πού και τα" λαμπάκια μου" επίσης .Τα παιδιά μου με παραπλήσια αμφίεση, κυλιόμαστε από τον ένα καναπέ στον άλλο,μπλέκουμε χέρια, πόδια καθώς παλεύουμε,γαργαλιόμαστε και χουχουλιάζουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.Μαλώνουμε  ψάχνοντας στα κανάλια χριστουγεννιάτικα κινούμενα σχέδια και μασουλάμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα...Αξίες ανεκτίμητες.

   Καθώς βάζω το λιθαράκι μου στο χτίσιμο των αναμνήσεων των παιδιών μου, κάνω μια ευχή.Πάντα έτσι υπέροχα να περνάμε τα Χριστούγεννά μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου