Γυαλιστερά , με όμορφα χρώματα και σχέδια ανακινούνται στην αμμουδιά τα βότσαλα.
Και αν δε μάζεψα φέτος μεγάλα και μικρά, άσπρα και χρωματιστά...
Σε μια μοναχική βόλτα αναζήτησα πέτρα σε σχήμα καρδιάς, μα όλα τα έβλεπα στρόγγυλα ή αυγουλωτά. Ψάχνοντας καρδούλες ανάμεσα στα βότσαλα έφερα την παραλία πάνω κάτω ώσπου το μάτι συνήθισε και εντόπισε με μιας μια χούφτα καρδιές.
Γύρισα σπίτι, τα ακούμπησα στο τραπέζι. Και τώρα τι ;
Πέτρινες οι καρδιές που δε νιώθουν, που δεν τολμούν, από φόβο μην πονέσουν...Οι καρδιές που ορίζονται από τη λογική.
Άρχισα να παίζω το παιχνίδι της μαδημένης μαργαρίτας.Από την μεγάλη στην πιο μικρή."Μ΄αγαπά, δεν μ΄αγαπάει..."
Τουλάχιστον μου χαμογελάει;
Άφησα τις πέτρες και έβαλα το χέρι εκεί που χτυπά η δική μου καρδιά."Σε αγαπώ... με αγαπώ!!!"
Καλημέρα φίλοι μου!
Σε μια μοναχική βόλτα αναζήτησα πέτρα σε σχήμα καρδιάς, μα όλα τα έβλεπα στρόγγυλα ή αυγουλωτά. Ψάχνοντας καρδούλες ανάμεσα στα βότσαλα έφερα την παραλία πάνω κάτω ώσπου το μάτι συνήθισε και εντόπισε με μιας μια χούφτα καρδιές.
Πέτρινες οι καρδιές που δε νιώθουν, που δεν τολμούν, από φόβο μην πονέσουν...Οι καρδιές που ορίζονται από τη λογική.
Άρχισα να παίζω το παιχνίδι της μαδημένης μαργαρίτας.Από την μεγάλη στην πιο μικρή."Μ΄αγαπά, δεν μ΄αγαπάει..."
Καλημέρα φίλοι μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου