Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

ΧΙΟΝΙΖΕΙ...

   Η  σημερινή ασταμάτητη χιονόπτωση με κράτησε μέσα στο σπίτι. Κυκλοφόρησα  στα δωμάτια από δω και από κει σαν κουβαράκι τυλίχτηκα και ξετυλίχτηκα πολλές φορές.Απόλαυσα τη θέα του χιονισμένου τοπίου.Το χιόνι ήρθε και κάλυψε σαν χαλί όλες "τις ατέλειες " γύρω μας.Με συνεπήρε ο χορός των χιονονιφάδων, η ποικιλία των σχεδίων τους,η απαλή υφή τους...η αίσθηση που αφήνουν καθώς λιώνουν όταν αγγίζουν την παλάμη... 

Τράβηξα γραμμές και προσπάθησα να σχεδιάσω πάνω στο αφράτο χαλί.Με το δάχτυλο...με ένα κοντάρι...με τα πόδια.Τόλμησα να κάνω το αγγελάκι αφού πρώτα  σιγουρεύτηκα πως δεν με βλέπει κανείς.


  Αφουγκράστηκα τους ήχους των πουλιών,τον ήχο των πατημασιών που βουλιάζουν πάνω στο απάτητο χιόνι. 
 Προσπάθησα να κάνω έναν χιονάνθρωπο αλλιώτικο...ξεχωριστό! Είναι ένας χιονάνθρωπος που χορεύει!!!

Ωραίο το χιόνι δε λέω...Είχαμε χρόνια να το δούμε στα μέρη μας.Ευχάριστες και οι ανακοινώσεις "Τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά λόγω ψύχους..." Αλήθεια ποιοι χάρηκαν περισσότερο;Για να δούμε...
Οι πρώτοι που το ακούσανε αφού το έμαθα εγώ ήταν τα παιδιά μου.Ο Μιλτιάδης :"Ωραία ! Δεν πάμε σχολείο αύριο!!!" Η Ευρώπη:"Μια χαρά το βρίσκω"Σηκώνω το ακουστικό για να ενημερώσω τις συναδέλφους μου.
1η αντίδραση:"Τι χαρούμενη είδηση είναι αυτή!!!Μπράβο Μαρία !Πολύ χάρηκα! Και μεθαύριο δε θα έχει καλό καιρό "
2η αντίδραση: "Αχ! Μπράβο! Τι ευχάριστα νέα.Έχω κάτι δουλίτσες να κάνω και τη σκεφτόμουν πολύ την επόμενη μέρα!"

 3η αντίδραση: "Τι λες; Τέτοια νέα έπρεπε να με πάρεις πρώτη και να μου τα πεις.Πόσο χαίρομαι που δε θα  ξυπνήσουμε  αύριο πρωί.Οι διακοπές μας παίρνουν παράταση! Yes!


 Κλείνω το τηλέφωνο και αντί να πάω να σιδερώσω άραξα στον καναπέ φαρδιά πλατιά.Τι ταινία θα δούμε σήμερα;...Θα είναι μια ωραία μέρα η αυριανή.Και ήταν.Αν και χιόνισε πήρα το αυτοκίνητο και επισκέφτηκα το σχολείο...αλλά χαλαρά.Το είδα, με είδε, έριξα τροφή στο ψάρι...τα είπαμε λίγο...έφυγα.


Σήμερα που το χιόνι ήταν περισσότερο έμεινα μέσα.Δεν τόλμησα να κυκλοφορήσω.Σκέφτηκα πως ήταν ευκαιρία να ολοκληρώσω κάτι πάρε δώσε που έχω με μια κατσίκα.Αλλά δεν μου έκατσε...η κατσίκα.Πήρα τις βελόνες και τα τσιγκελάκια μου και τέλειωσα ότι άρχισα στις χριστουγεννιάτικες διακοπές.
Ένα κασκόλ...
Έναν σκούφο...

Κάτι παπουτσάκια

'Ενα σκουφάκι κουκουβάγια
 Και ο χρόνος των διακοπών επιμηκύνθηκε και έχω τη κατσίκα απέναντι να με κοιτάζει με μάτια γουρλωτά.Σαν να μου λέει κάτι...


   Τι; ....Μοιάζεις με καμήλα;....Ε! Μα...δεν σε τελείωσα.Έχω να σου βάλω αυτιά , ίσως όταν θα μπουν τα κέρατα...τι λες για το στόμα; Δώσε μου λίγο χρόνο ακόμα...
   Και το χιόνι συνέχισε να πέφτει.Τόσο χιόνι δεν έχω ξαναδεί σε όλη μου τη ζωή.Αυτή η νύχτα η χιονισμένη μοιάζει μαγική.Θα θελα να κάνω μια βόλτα εκεί έξω...αλλά  το πιο πιθανό  είναι να συναντηθώ με καμιά αρκούδα.Δε μου φτάνει η κατσίκα;Προτίμησα τη σιγουριά και την ασφάλεια της ζεστασιάς.Υποψιάζομαι πως αυτή η κατσίκα θέλει να με παιδέψει.
   Άκου!  Μοιάζει με καμήλα;...Δεν ταιριάζει και με το σενάριο.Μήπως να  πω στη Σταυρούλα να το αλλάξει...Μπα δε  θυμάμαι τον Αίσωπο να λέει καμιά ιστορία που να έχει καμήλα....Θα της βάλω και ματόκλαδα...και ένα ωραίο φουστάνι...κόκκινο φιόγκο στο κέρατο...και στην τελική άμα βελάζει ποιος θα σκεφτεί ότι δεν είναι κατσίκα;
   Σκέφτομαι πως αν δεν έχει λιώσει το χιόνι μέχρι αύριο...να κάνω μια βόλτα.Τι με κοιτάς κι εσύ; Και εσένα αύριο θα σου βάλω αφτιά.Αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα...
    Καλό βράδυ φίλοι μου !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου