ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ

  Η αναπάντεχη επιμήκυνση του χρόνου είναι πάντα τόσο καλοδεχούμενη!!!Σε ένα απόλυτα προγραμματισμένο χρονοδιάγραμμα αυτό θα μπορούσα να πω πως ήταν ένα δώρο! Για να δούμε πώς πήγαν οι προσπάθειές μου στη ζαχαροπλαστική.Τούρτα θέλω να κάνω με ζαχαρόπαστα σαν αυτές που βλέπω στις βιτρίνες.Δοκίμασα μια άλλη συνταγή για παντεσπάνι.
Υλικά:
1 και 1/2 φλιτζάνι αλέυρι για όλες τις χρήσεις
1 και 1/2 φλιτζάνι αλεύρι για τσουρέκια
1 κουτάλι της σούπας μπέκιν
1/2 κουταλάκι του γλυκού σόδα
μια πρέζα αλάτι
1/2 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος
1 φλιτζάνι γάλα
1 φλιτζάνι βούτυρο
2 φλιτζάνια ζάχαρη
1 βανίλια
2 αυγά 
3 κρόκοι

 Το έψησα σε ταψί με διάμετρο 20 εκατοστών για να γίνει ψηλή.Από φόβο να μην βγει άψητη στο εσωτερικό της την άφησα λίγο παραπάνω από 55 λεπτά και μου σκούρυνε η αλήθεια από πάνω.Δεν το έβαλα όμως κάτω.

Χώρισα το παντεσπάνι σε τέσσερις φέτες.Έβαλα ανάμεσα κρέμα βανίλιας και σοκολάτας.

Θέλω αυτή τη φορά η τούρτα μου να γίνει και νόστιμη.Οπότε δεν  τσιγκουνεύτηκα την κρέμα.

Μετά άρχισαν τα δύσκολα.Ενώ η ζαχαρόπαστα που είχα ετοιμάσει από το βράδυ έγινε εύπλαστη κατάφερα να απλώσω μια στρώση επάνω στην τούρτα. Το πλαϊνό κομμάτι με παίδεψε και το παράτησα.

Πήρα το κορνέ και έκανα τα σχέδιά μου με τη σαντιγύ.Χρησιμοποίησα λίγη ζαχαρόπαστα για να πλάσω την καροτένια μύτη του .Σταγόνες σοκολάτας για τα μάτια και το στόμα.Με χρώμα ζαχαροπλαστικής το σκούφο και κασκόλ.

Έκανα μια κουζίνα άνω κάτω αλλά χαλάλι του!!!Κούκλος έγινε!

  Τα  ροζ μαγουλάκια του είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά!Φυσικά αυτός ο χιονάνθρωπος δεν λιώνει από τον ήλιο ...λιώνει στο στόμα!!!

  Μπορεί να υπερβάλω λιγουλάκι...αλλά αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας....; 
Με τόσο χιόνι γύρω μας ο χιονάνθρωπος έχει την τιμητική του.Να μη σας δείξω λοιπόν τον χιονάνθρωπο που φλερτάρει αυτή τη στιγμή με τον ήλιο  έξω στην αυλή;

Πώς μου ρθε; Φλερτάρει; Για φαντάσου λέει να τον έχει ερωτευτεί! Μια και είναι η πρώτη φορά που τον βλέπει! Όλο αυτό το φως έκανε το χιονάνθρωπό μας να μείνει αποσβολωμένος. Ένα μειδίαμα σχηματίστηκε στα χείλη του από φουντούκια.Μπορεί να μείνει εκεί για όλη του τη ζωή και να θαυμάζει τον ήλιο.Σηκώνει δειλά το χέρι του και τον χαιρετάει...

  Και ο ήλιος; Τι κάνει ο ήλιος; Φυσικά χαίρεται και απολαμβάνει όλη αυτήν την προσοχή από το μικρό χιονάνθρωπο.Είναι ωραίο να σε αγαπούν και να σου το δείχνουν.Και ο χιονάνθρωπος απλώνει το χέρι και ζητάει από τον ήλιο να του χαρίσει έναν   χορό.Και  ο ήλιος απλώνει τις ηλιαχτίδες του, τον αγγίζει τρυφερά, απαλά και χορεύουν μαζί όλη τη μέρα μέχρι τη δύση.Και πεταλουδίτσες φτερουγίζουν στην καρδιά του χιονάνθρωπου. Και στροβιλίζεται και νιώθει πως δεν πατάει...Πετάει στα σύννεφα...γελάει μέχρι και η καροτένια του μύτη!

  Καληνύχτα είπε ο χιονάνθρωπος.Καληνύχτα και ο ήλιος.Θα με σκέφτεσαι; Ρώτησε ο Χιονάνθρωπος.Θα σε θυμάμαι απάντησε ο ήλιος και έπεσε το σκοτάδι...Μα μια φλογίτσα  δε λέει να σβήσει στο μέρος της καρδιάς.Ο Χιονάνθρωπος έμεινε εκεί όλη νύχτα ξάγρυπνος να μετράει τα άστρα.Ξέρει !Όσο ο ήλιος του είναι με δόντια αυτός μπορεί να χορεύει μαζί του.Αλλά ήλιος είναι αυτός. Έχει πολλά πρόσωπα.Ήλιος χωρίς δόντια (φαφούτης),ήλιος με σύννεφα(συννεφοπαρμένος), ήλιος με αέρα(φουρφουριστός),ήλιος καυτός(Τζιτζικοβγάλτης)... Τα ξέρει όλα αυτά ο χιονάνθρωπός μας και ας έχει γεννηθεί μόλις χθές."Παίζουν με τη φωτιά  ασπροχιονισμένε μου; Το ξέρεις ότι θα λιώσεις έτσι δεν είναι;"  "Το ξέρω! Αλλά αύριο πάλι μαζί του θα είμαι. Και κάθε αύριο μέχρι να λιώσει και η τελευταία μου χιονονιφάδα εγώ θα χορεύω αυτόν τον μοναδικό χορό με τον Ήλιο μου...γιατί τολμώ να ζήσω όχι απλά να υπάρχω..."

"Ε!Καλό το παραμυθάκι σου! Αλλά τι θα γίνει με την περίπτωσή μου". 
Βέλαξε η κατσίκα. Την είχα ξεχάσει.
"Το ξέρω πως με ξέχασες. Για να δούμε πόσα παραμύθια θα σκαρφιστείς για να μην με τελειώσεις.Και ούτε τούρτα μου έδωσες να δοκιμάσω.Μόνο να κοκορεύεσαι ξέρεις. Άμα δεν ασχοληθείς μαζί μου σοβαρά να το ξέρεις θα κάτσω εδώ και θα βελάζω ασταμάτητα."

"Το ξέρεις ότι τώρα με τα αυτιά  που μου έβαλες μοιάζω πιο πολύ με πρόβατο;Εγώ είμαι κατσίκααααα! Πόσες φορές πρέπει να στο πω;" 
 Εντάξει καλά τα πάμε! Μην ξεχνάς πως εχθές έμοιαζες με καμήλα.
 "Θέλω κέρατα για να φανώ! Και πού είναι τα ματοτσίνορα που μου έταξες;" 
Τα ΄χω στο σχολείο. Άσε που είμαι αποκλεισμένη 
" ...και ονειροπαρμένη..." 
Ποτέ δεν το αρνήθηκα αυτό.Φτάνει όμως.Αν δεν σταματήσεις  τη γκρίνια θα σε βάλω στη σακούλα μέσα να το ξέρεις.
Μα τι απαιτητικές αυτές οι κατσίκες!
 Για να δούμε τώρα με τι άλλο θα συμπληρώσω τον διευρυμένο χρόνο των διακοπών μου...
   Μια βόλτα θέλω με καλή παρέα! Τι με κοιτάς;
"Μου απαγορεύεις και να κοιτάζω τώρα;Ακούτε κόσμε με απειλεί! Θα διαμαρτυρηθώ στη Φιλοζωική Εταιρία προστασίας Ζώων..." 
Θα την πνίξω...
"Ακούτε ; Ακούτε ; Θα με πνίξει λέει ! Βοήθειααααα"
Αυτό ήταν ! Δεν υποφέρεσαι.Κλείνω εδώ την ανάρτηση.Γράφω τέλος......