Για να μην πάω κλοτσώντας τα πορτοκάλια μέχρι το σπίτι έπιασα για πλάκα βελονάκι και πειραματίστηκα.
Το πλέξιμο είναι φοβερή ψυχοθεραπεία. Μια εξαιρετικά χαλαρωτική άσκηση.
Το ίδιο και το ξήλωμα .Αυτό βέβαια συμβαίνει όταν πλέκεις με το μάτι και όχι βάση σχεδίου.
Είχε πολύ γέλιο όταν είπα στην Ειρήνη να δοκιμάσουμε να βάλουμε φρούτα μέσα να δούμε πόσα παίρνει; Το δίχτυ άνοιξε και η τσάντα από τον ώμο μου έφτασε μέχρι το πάτωμα.Και άρχισε το ξήλωμα...
Αλλά άμα σου αρέσουν οι αντιθέσεις κάνεις χερούλι σε άλλο χρώμα ...
Αλλά και τη λεπτομέρεια που θα κάνει τη διαφορά! Ένα μικρό λουλουδάκι. Έτοιμη η τσάντα!!!Τώρα όταν η ταμίας θα ρωτάει αν θέλω σακούλα εγώ θα βγάζω το διχτάκι μου .
Και ''ράβε ξήλωνε,ράβε ξήλωνε...δουλειά δε σου λείπει ποτέ''.Μπράβο,φιλενάδα!Τέλεια η τσάντα,όπως κι εσύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή